Bir yanda Türkiye’nin sigara karşıtı lideri, diğer yanda kahvesini elinden, sigarasını dudağından düşürmeyen İtalyan başbakan… Diplomasi tarihinin en kısa ama en “dumansız” zirvesi olarak kayda geçti diyebiliriz.
Meloni’nin sigara sevgisi, İtalya’da neredeyse kültleşmiş bir şey. Gazetecilik yıllarından beri elinde sigara görülmüş, stresli anlarda sigarayı “bir tür düşünme aracı” olarak tanımlamış bir siyasetçi. Hatta kendi partisi Fratelli d’Italia’nın kuruluş sürecinde, sabahlara kadar süren toplantılarda masada hep bir kül tablası olduğu söylenir. İtalyan basını yıllar önce onun “bir elinde sigara, bir elinde espresso” fotoğrafını “modern İtalyan sağının afişi” olarak nitelemişti.
Aslında devlet başkanlarının sigarayla ilişkisi her dönemde ilginç olmuştur.
Winston Churchill mesela, puroyla neredeyse aynı kişi haline gelmişti. Kimse Churchill’in ağzında bir puro olmadan dünyayı nasıl yönettiğini hatırlamaz. Franklin D. Roosevelt de öyle; ağzındaki uzun sigara ağızlığıyla Beyaz Saray’ın balkonundan poz verirken, o duman aslında dönemin gücünün de simgesiydi. Ve tabi ki Atatürk…Atatürk’ün elinden düşmeyen sigarası da aslında o dönemlerin temposuna karışmış bir nefesti; mücadeleyle, uykusuz gecelerle, düşünceyle iç içe geçmiş bir alışkanlık.
Charles de Gaulle’ün ise sigaradan hiç hoşlanmadığı, sigara içenleri toplantılarda “konsantrasyonu dağıtanlar” olarak azarladığı bilinir.Yani tarihteki liderlerin bir kısmı nikotini güç sembolü sayarken, bir kısmı nikotini disiplinsizlikle özdeşleştirmiştir.
Erdoğan bu konuda kesin bir çizgi çekiyor: Sigaranın sadece bireysel değil, toplumsal bir sorun olduğunu düşünüyor. Cumhurbaşkanının “içme” demesi, aslında sadece bir sağlık tavsiyesi değil; bir liderin dünyaya karşı geliştirdiği tutumun devamı. Onun gözünde, ülke ne kadar az sigara içer, o kadar “temiz nefesli” olur.
Ama bu tutum diplomatik sahada bazen gülümsetici karşılaşmalara da yol açıyor.
Meloni gibi sert, pragmatik, milliyetçi bir liderin karşısında, “sigarayı bırak” uyarısının ciddiyeti ile nezaketi arasında sıkışan bir an yaşandı. Sosyal medyada “G7’nin nikotin zirvesi” başlığı bile trend oldu.
Belki de dünya liderlerinin asıl sınavı, küresel krizlerden çok, birbirlerinin alışkanlıklarına ne kadar tahammül edebildikleriyle ölçülüyor artık.
Çünkü herkesin bir zayıf noktası var: Kimi petrolden vazgeçemiyor, kimi purodan.
Meloni sigarasını bırakır mı bilinmez ama Erdoğan’ın bu küçük esprisi, diplomasinin en sert yüzüne bir tebessüm kondurdu.